deltahealth

تعریق شدید امری غیرطبیعی است که لزوما مربوط به گرما یا ورزش نیست. ممکن است خیلی زیاد عرق کنید به طوری که لباس‌هایتان خیس شود یا از دست‌هایتان عرق بچکد.

انسان‌ها بطور طبیعی در طول فعالیت و کار روزانه یا ورزش عرق می‌کنند. ولی هنگامی که تعریق کردن از حد طبیعی بگذرد باید فکری به حال آن کرد. در اینجا این سوال پیش می‌آید که چگونه می‌توانیم بدانیم تعریق بدنمان بیشتر از حد طبیعی است. در این بخش از مجله دلتا علت و درمان تعریق زیاد را خواهید شناخت.
تعریق شدید چیست؟
عارضه تعریق بیش از حد یا هایپرهیدروز یک معضل رایج است که می‌تواند مشکلات و ناراحتی‌های زیادی را برای فرد مبتلا بوجود آورد. این فرآیند می‌تواند باعث ایجاد لکه روی لباس‌های شما شده، بوی ناخوشایند در بدنتان ایجاد کند و بطور کلی کیفیت روابط اجتماعی شما را کاهش دهد. این معضل در حالت شدیدتر خود می‌تواند مشکلات کاملا جدی، مانند ناتوانی در نگه داشتن خودکار یا ناتوانی در نگه داشتن و کنترل فرمان اتومبیل را برای شخص مبتلا بوجود آورد.

علت تعریق زیاد
هنگامی که بدن شما احساس گرما می‌کند، زمانی است که در حال تحرک هستید، وقتی احساساتی می‌شوید یا با تحریک‌های هورمونی، غدد تعریق از طریق اعصاب بدن فعال می‌شوند. در صورتی که اعصاب فعال‌ساز غدد عرق، فعالیت بیش از حد داشته باشند باعث ایجاد تعریق بیش از حد می‌شوند. به عنوان مثال، شخص مبتلا به این عارضه تنها با فکر کردن به موقعیتی اضطراب آور، شدیدا عرق خواهد کرد.

 روش‌های ساده برای کنترل تعریق بیش از حد
از پوشیدن لباس‌های سنگین خودداری کرده و از لباس‌هایی با پارچه سبک و خنک مانند پنبه و ابریشم استفاده کنید. هنگامی که قصد ورزش کردن و فعالیت در گرما را دارید، همراه خود پیراهن اضافه ببرید.
سعی کنید استحمام روزانه با صابون ضدمیکروب را در برنامه خود داشته باشید تا باکتری‌هایی که در پوست عرق کرده شما ساکن شده و باعث ایجاد بوی بد می‌شوند را از بین ببرید.
می‌توانید از آسترهای زیربغل و کفی‌های کفش مناسب برای جذب رطوبت استفاده کنید.
از مصرف غذاهای تند، الکل و نوشیدنی‌های داغی مانند چای و قهوه که موجب عرق کردن بدنتان می‌شوند خودداری کنید.
چه زمان به پزشک مراجعه کنیم؟
تعریق زیاد در سطوح اولیه از نظر پزشکی چندان معضل جدی نیست. اما سایر حالت‌های تعریق شدید می‌توانند نشانه‌ای از وجود یک بیماری نهفته در بدن نظیر عفونت، مشکلات هورمونی، سرطان یا مشکلات عصبی باشد. در صورتی که به وجود این عارضه مشکوک شده‌اید حتما به متخصص پوست مراجعه کنید.

پیشنهاد مطالعه: مطلب چرا عرق سرد می‌کنیم؟ را بخوانید.

شنبلیله از قدیمی‌ترین گیاهان خوراکی و درمانگر در تاریخ بشر است. این گیاه، بومی مناطق غرب آسیا و اروپا و همچنین ایران است.

شنبلیله از گیاهان پرخاصیتی است که هم برگ‌ها و هم دانه‌های قهوه‌ای رنگ کوچکش خوراکی بوده و فواید زیادی دارند. دانه شنبلیله به دلیل فوایدی که برای دیابت نوع ۱ و ۲ دارد بعنوان یکی از دانه‌های درمانی دیابت شناخته شده و این افراد می‌توانند پس از مشورت با پزشک، آن را به رژیم غذایی خود اضافه کنند. در این مطلب از مجله دلتا به خواص شنبلیله برای دیابت می‌پردازیم.
نابودی دیابت با شنبلیله
شنبلیله نقش موثری در کاهش قند خون دارد. در دانه شنبلیله اسید آمینه‌ای به نام «هیدروکسی ایزولوسین» وجود دارد که ترشح انسولین را در بدن تسریع می‌کند. بنابراین مصرف شنبلیله به‌تدریج موجب کنترل قند خون و کاهش نیاز به مصرف انسولین تزریقی می‌شود. البته نباید تزریق انسولین را بدون مشورت با پزشک قطع کنید.

خواص شنبلیله برای دیابت
فیبر بالا
تخم شنبلیله سرشار از فیبر محلول است که با کند کردن هضم و جذب کربوهیدرات‌ها، به کاهش قند خون کمک می‌کند.

کاهش قند خون
افزودن پودر شنبلیله به رژیم غذایی روزانه بیماران دیابتی، اثر خوبی در دیابت نوع ۱ داشته و به کاهش سطح قند خون ناشتا، بهبود تحمل گلوکز و همچنین کاهش کلسترول بد و تری گلیسیرید خون کمک می‌کند. از جمله خواص شنبلیه این است که از افزایش ناگهانی قند خون بعد از غذا، در دیابت نوع ۲ پیشگیری می‌کند.

تاثیر بر انسولین
شنبلیله برای بهبود نحوه استفاده بدن از قندها و افزایش میزان انسولین آزاد شده در خون مفید است. مصرف نان و شیرینی‌جات پخته شده با آرد شنبلیله می‌تواند مقاومت به انسولین در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ را کاهش دهد.

نحوه مصرف تخم شنبلیله
تخم شنبلیله طعم تلخ و آجیلی دارد و اغلب در ترکیب ادویه‌جات استفاده می‌شود. می‌توانید مانند هندی‌ها از این دانه در کاری، ترشی و سس‌ها استفاده کنید. همچنین می‌توانید از دانه شنبلیله برای تهیه دمنوش استفاده کنید یا پودر آن را روی ماست بپاشید و میل کنید.

عوارض احتمالی
افرادی که به بادام‌زمینی حساسیت دارند، ممکن است بدنشان به شنبلیله نیز واکنش نشان دهد.
استفاده از دوز‌های بالای این گیاه باعث افت شدید قندخون می‌شود. بنابراین مبتلایان به دیابت باید با فاصله از دارو‌های خود، از شنبلیله استفاده کنند.
تنفس پودر شنبلیله منجر به بروز علائم آلرژی در افراد می‌شود.
زنان باردار نیز باید از مصرف شنبلیله خودداری کنند.
پیشنهاد مطالعه: مطلب کنترل بیماری دیابت با خوردنی های مفید را بخوانید.

استفاده نابه‌جا و کنترل نشده از داروهای هورمونی، موجب اختلال در تعادل هورمونی بدن شده و عوارض خطرناکی به دنبال دارد.

امروزه استفاده از داروهای حاوی هورمون با قصد جلوگیری از بارداری، مکمل‌های بدنسازی، درمان نازایی و اختلالات تخمک‌گذاری افزایش یافته است. امروزه با توجه به تغییر سبک زندگی و افزایش کم‌تحرکی و مصرف غذاهای ناسالم، باید بیشتر به عوارض داروها توجه کرد. چراکه به خاطر این تغییرات، میزان بروز عوارض به دنبال مصرف داروهای مختلف در افراد نسبت به گذشته افزایش چشمگیری داشته است. در شناخت عوارض داروهای هورمونی با بخش سلامت مجله دلتا همراه شوید.

عوارض داروهای هورمونی برای افزایش وزن
برخی از داروهای بسیار رایج که مخصوصا جوانان برای افزایش وزن استفاده می‌کنند (بیشتر در باشگاه‌های بدنسازی و به قصد حجیم کردن عضلات) حاوی داروهای کورتون هستند. مکانیسم اثر این داروها احتباس آب و نمک در فرد مصرف کننده است و در نتیجه شخص در مصرف طولانی مدت دچار تجمع چربی در نواحی مختلف بدن می‌شود.

در نهایت بدن مصرف‌کننده تنها دچار یک چاقی کاذب و بی‌فایده می‌شود. مصرف این داروها در جوانان سبب بروز عوارض وخیمی مانند ناباروری، سرکوب سیستم ایمنی، کوتاهی قد، بزرگ شدن سینه در مردان و پرمویی و خشونت صدا در زنان می‌شود.

عوارض داروهای هورمونی ضد بارداری
اصلی‌ترین علت بروز اختلالات قاعدگی و حتی گاهی ناباروری عدم تعادل هورمونی است. این مشکل با کمک قرص‌های هورمونی مرتفع خواهد شد. اما لازم است بدانید که در صورت مصرف طولانی مدت داروهای هورمونی ضدبارداری (بیش از سه سال مداوم)، باید نگران عوارض خطرناکی باشید.

این عوارض شامل ایجاد لخته خون در پاها، افزایش شدت بیماری‌های مربوط به کیسه صفرا، حملات قلبی و سکته مغزی و تومور کبد هستند.

 عوارض هورمون انسولین برای بدن‌سازی
برخی ورزشکاران به منظور حجیم کردن عضلات، علاوه بر سوماتوتروپین یا هورمون رشد، هورمون انسولین را هم تزریق می‌کنند تا به این ترتیب اثر هورمون رشد را بهبود ببخشند. از آنجایی که افراد عادی به اندازه کافی هورمون انسولین در بدن خود دارند و قند آنها هم در محدوده نرمال است، ممکن است با یک بار تزریق انسولین دچار افت شدید قند خون و شوک ناشی از آن شوند.

حتی ممکن است این افراد به کما بروند و هیچ وقت هم از این کما زنده و سالم بیرون نیایند.

پیشنهاد مطالعه: مطلب دگزامتازون، قاتل خاموش را بخوانید.

تامین آب کافی برای بدن در فصول گرم سال اهمیت دو چندان دارد. با راه‌های ساده‌ای می‌توان آب مورد نیاز بدن را تامین نمود.

آب‌رسانی به بدن برای حفظ سلامتی بسیار مهم است. چراکه کم‌آبی بدن خطرات زیادی به دنبال دارد و عملکرد دستگاه‌های مختلف بدن را با مشکل روبرو می‌سازد. مشکلات زیادی از جمله ضعف و خستگی، سردرد، مشکلات پوستی، گرفتگی عضلانی، فشار خون پایین و تند شدن ضربان قلب همه در اثر کم‌آبی بدن اتفاق می‌افتند. در این مطلب از مجله دلتا شما را با خوراکی‌هایی که آبرسان طبیعی بدن هستند آشنا خواهیم کرد.

آبرسان‌های طبیعی
متخصصان معتقدند هر فرد باید در طول روز ۸ تا ۱۲ لیوان آب بنوشد. اما نوشیدن این مقدار آب برای بسیاری از افراد آسان نیست. بنابراین بهترین کاری که می‌توانید بکنید این است که مواد غذایی مانند خوراکی‌های زیر که آبرسان طبیعی بدن هستند را بخورید.

توت‌فرنگی
۹۱ درصد از وزن توت‌فرنگی را آب تشکیل می‌دهد. به همین دلیل خوردن این میوه می‌تواند میزان آب بدن را افزایش دهد. علاوه بر این توت‌فرنگی فیبر، آنتی‌اکسیدان‌، ویتامین‌ها و مواد معدنی زیادی از جمله‌ ویتامین C، فولات و منگنز دارد.

گرمک
گرمک سرشار از ویتامین A بوده و تا ۹۰ درصد از آب تشکیل شده است. ویتامین A در تقویت چشم‌ها و سیستم ایمنی موثر است. خوردن گرمک به سیری طولانی و کاهش اشتها کمک می‌کند.

شیر بدون چربی
این نوشیدنی نزدیک به ۹۱ درصد از آب تشکیل شده است. علاوه بر این شیر کم‌چرب ویتامین‌ها و مواد معدنی مختلفی مثل ویتامین A، کلسیم، ویتامین B12، فسفر و پتاسیم را برای بدن تامین می‌کند. شیر یک آبرسان طبیعی بدن بوده و در بازگرداندن آب از دست رفته بدن مؤثر است.

 کدو
یک فنجان کدوی خرد شده حاوی بیش از ۹۰ درصد آب و ۱ گرم فیبر است. کدو چون آب زیادی دارد، در درمان کم‌آبی بدن موثر است. با خوردن کدو می‌توانید ویتامین‌ها و مواد معدنی مختلفی از جمله پروتئین، ویتامین B6، فسفر، مس و فولات را نیز دریافت کنید.

کرفس
کرفس یک سبزی بسیار سالم است که به آبرسانی بدن کمک زیادی می‌کند. تقریبا یک فنجان از کرفس آب لازم برای بدن را تامین می‌کند. این سبزی کم‌کالری است و در یک فنجان از آن، فقط ۱۶ کالری وجود دارد.

ماست بدون طعم
گزینه‌ دیگری که می‌توانید برای آبرسانی به بدن در نظر بگیرید، ماست بدون طعم است. این ماده‌ غذایی آب و مواد مغذی زیادی دارد و به خنک کردن بدن در روزهای گرم نیز کمک می‌کند. بیشتر از ۷۵ درصد از یک فنجان ماست بدون طعم را آب تشکیل می‌دهد.

گوجه‌فرنگی
گوجه‌فرنگی یک ماده‌ غذایی آبرسان بوده و ۹۴ درصد از آب تشکیل شده است. خوردن گوجه علاوه بر تامین آب بدن، مواد مغذی مانند فولات، ویتامین K و پروتئین را به بدن می‌رساند.

 فلفل دلمه‌ای
فلفل دلمه‌ای هم یک سبزی آبرسان بوده و ۹۲ آن را آب تشکیل داده است. این ماده‌ غذایی همچنین حاوی آنتی‌اکسیدان کاروتنوئید است که احتمال ابتلا به بعضی از سرطان‌ها و بیماری‌های چشم را کاهش می‌دهد.

پیشنهاد مطالعه: مطلب گرمازدگی و راه های درمان خانگی را بخوانید.

باید بدانیم که سیاهی دور چشم به تنهایی نشانگر بیماری خاصی نیست و وجود آن نباید ما را نگران کند.

یکی از مشکلات زیبایی که اکثر افراد به دنبال راه حلی برای آن هستند حلقه‌ تیره دور چشم‌ها است. حلقه تیره دور چشم بسته به رنگ پوست ممکن است آبی یا قهوه‌ای تیره یا حتی سیاه به نظر برسد. این حلقه‌ها به‌ندرت دلیلی برای نگرانی دارند اما ظاهر ناخوشایند آنها برای اغلب افراد آزاردهنده است. در این مطلب از مجله دلتا به روش‌های پیشگیری و درمان‌های خانگی تیرگی دور چشم ها می‌پردازیم.

علت تیرگی دور چشم
علت ایجاد تیرگی دور چشم ها این است که پوست این قسمت نازک و حساس است و تنها نیم میلی‌متر ضخامت دارد. عوامل دخیل در ایجاد حلقه تیره دور چشم عمدتا شامل: عادات غلط خواب، کاهش بافت چربی در اطراف چشم، کم‌خونی فقر آهن، نور خورشید، مالیدن مکرر چشم‌ها، بیماری تیروئید و کمبود آب بدن هستند.

درمان‌های خانگی
خواب باکیفیت
خوب خوابیدن می‌تواند در کاهش بروز تیرگی، تاثیر چشمگیری داشته باشد. استراحت ناکافی بلافاصله بر رگ‌های خونی و پوست حساس دور چشم اثر می‌گذارد.

خیار
قرار دادن برش‌های خیار بر روی چشم باعث تسکین خستگی چشم‌ها شده و تورم را کاهش می‌دهد. مقدار آب زیاد و ویتامین C خیار به تغذیه و مرطوب کردن پوست کمک می‌کند.

سیب‌زمینی
سیب‌زمینی حاوی ویتامین C، یک آنتی‌اکسیدان شناخته شده برای مراقبت‌های پوستی است. آنتی‌اکسیدان‌ها سلول‌های آسیب‌دیده پوست را ترمیم می‌کنند و تولید ملانین(رنگدانه) زیاد توسط پوست را کاهش می‌دهند.

گلاب
گلاب یک ماده ضدالتهاب است که باعث نرمی و طراوت پوست می‌شود. مصرف روزانه گلاب می‌تواند حلقه‌های تیره‌ زیر چشم را از بین ببرد. می‌توانید پنبه‌ای را با گلاب خیس کرده و آن را مستقیم روی پلک‌های بسته‌ خود قرار دهید.

 چای‌های کیسه‌ای
کافئین موجود در چای خاصیت آنتی‌اکسیدانی دارد و گردش خون در اطراف چشم‌ها را تحریک می‌کند. چای‌های کیسه‌ای خنک شده در یخچال برای کاهش تیرگی و خنک کردن پوست گزینه‌های مناسبی هستند.

راه‌های پیشگیری
کاهش استرس
استرس اثر مستقیم و فوری بر بروز تیرگی دور چشم دارد. استرس همچنین بیماری‌هایی که باعث بروز تیرگی دور چشم ها می‌شوند نظیر مشکلات تیروئید و کم‌خوابی را تشدید می‌کند.

پرهیز از مصرف زیاد نمک
مصرف زیاد نمک و ننوشیدن آب کافی بدنتان را دچار کم‌آبی می‌کند که خشکی پوست و پف کردن، فقط برخی از عوارض آن است.

 محافظت از چشم
نور خورشید باعث افزایش تولید ملانین در پوست می‌شود. استفاده از عینک آفتابی محافظ در برابر اشعه ماوراءبنفش خورشید که اطراف چشم را نیز بپوشاند در کاهش تیرگی دور چشم موثر است.

ترک سیگار و الکل
نیکوتین موجود در سیگار و ترکیبات نوشیدنی‌های الکلی موجب تسریع روند پیری در بدن شده و احتمال ایجاد تیرگی دور چشم ها را افزایش می‌دهد.

پیشنهاد مطالعه: مطلب این کارها به پوست شما آسیب می‌زند را بخوانید.